در قسمت چهارم از مستند «کیهان: یک ادیسه فضازمانی» با مفهوم سرعت نور آشنا می‌شویم. سرعت نور به عنوان یک ثابت بنیادین جهان که نسبت به تمامی اشیا عددی ثابت است و هرگز هیچ چیزی نمی‌تواند از آن تخطی کند معرفی می‌شود. هرچیزی که اکنون نور آن را مشاهده می‌کنیم، وضعیت گذشته آن است چرا که زمانی سپری شده است تا نور آن به ما برسد. نور ماه پس از یک ثانیه به زمین می‌رسد پس وقتی به ماه نگاه می‌کنیم، به یک ثانیه قبل نگاه می‌کنیم و وقتی به خورشید می‌نگریم به هشت دقیقه قبل نگاه می‌کنیم. ممکن است وقتی به ستاره‌ای می‌نگریم در واقع آن ستاره دیگر وجود نداشته باشد و تنها نور آن به ما می‌رسد. پس می‌توان گفت نور یک ستاره، روح آن است که به ما می‌رسد.
در چند جای این قسمت سعی شده است وجود روح انسانی نفی شود و نور به جای مانده از یک فرد به عنوان روح او مشابهت‌سازی شود. آن‌طور که در اواخر این قسمت شاهد آن هستیم که تصویر به جای مانده از هرشل پسر، به عنوان روح به جا مانده از او بیان می‌شود. در سخنان بین هرشل پدر و پسر نیز به صراحت وجود روح انسانی نفی می‌شود.
هرشل پدر و پسر در حال مباحثه درمورد نور و روح
