عصرنصر

توجه، ارز و پول رایج دنیای اطلاعاتی است.

توجه = ثروت

مقاله نصب شده در پنل‌های دانشگاه صنعتی شریف

امروز ما همه زندانی هستیم. زندانی در شهر، در آپارتمان ها، در دانشگاه ها وشاید در خوابگاه ها. موظف به برخورد با مسائلی تکراری و روزمره و عبور و مرور از مسیرهایی تکراری و پر ازدحام و شاید متشنج! زندانی هستیم که ناهار خود را در دانشگاه و شاید شام را در خوابگاه باشیم. شاید انتخاب های دیگری هم باشد اما فراتر از چند مورد نیست و هرگز آزادی را نخواهیم داشت. ما مجبوریم مطالعه کنیم، شاید از آن راضی باشیم ولی مجبوریم که این مطالعه را یا در ظرف مکانی مشخصی انجام دهیم.

تنها در ذهن هست که آزادیم به هرکجا و هر زمان برویم و هرطور که علاقه داریم روابط اجتماعی خود را رقم بزنیم. آرامش، سکوت و ثبات را شاید تنها در یک مکان تجربه میکنیم و آن مغز ما و ذهن ماست. جایی که در آن آینده را متفاوت از امروز میبینیم و خود را ایده آل تر و روابط اجتماعی مان را متعالی تر... ذهن مکانی است که از وضعیت موجود شاکی هستیم و شاید امیدوار به آینده ای بهتر.

از قدیم این جمله رو شنیدیم که میگن "ندانستن عیب نیست، نپرسیدن عیب است".  از طرفی میگن اگر بچه ای سؤالی پرسید، نیایید جواب رو مستقیم بگذارید کف دستش تا خودش بره جستجو کنه تا استعداد هایی که داره رو شکوفا کنه...

ID چیزی هست که امروزه در فضای مجازی برای شناسایی افراد بسیار استفاده میشه. از ID یاهو و چت گرفته تا نام های کاربری در فروم ها و همینطور در کامنت گذاری در وبلاگ ها از این ابزار استفاده میشه. در واقع همانطور که از ریشه ID میاد، این یک هویت هست که در این فضای مجازی به شخص نصبت داده میشه! همونطور که همه میدونیم هیچ الزامی وجود نداره که هویت واقعی فرد با هویت اون در فضای مجازی مطابقتی وجود داشته باشه.

بنده در اینباره تجربیاتی داشتم که حتما برای همه اتفاق افتاده اما خالی از لطف نیست که بیان کنم. سابقا در فرومی عضو بودم که حالا متأسفانه یا خوشبختانه ادامه کار خودش رو متوقف کرد. دو مثال میارم از ID هایی که باهاشون برخورد کردم.